IndiAnnie
Door: Anne van Driessche
Blijf op de hoogte en volg Anne
05 Februari 2013 | India, Haiderabad
Stresss! Op dinsdag om wel 18:15 kreeg ik een telefoontje dat mijn paspoort met visum in Den Haag op het CIBT aangekomen was. Aan de eettafel waren al plan B, C, D, E in de maak, maar gelukkig hoefde ik Delhi niet over te slaan, en kon ik gewoon mee. Woensdag van Hulst naar Den Haag naar Frankfurt is ook een hele logische route, totaal geen omweg!
Maar daar gaat het nu dus niet meer om, want ik ben in Delhi geweest! Na een goeie vlucht van Air India, waar ik om de 3 uur ongeveer wakker werd gemaakt om te eten, kwamen we aan op het vliegveld in Delhi. Hoppaa, nog 5x je paspoort laten zien en bagage ophalen en op naar de taxi. Waar we ons voorbereid hadden op een gekkenhuis, viel het ons goed mee. Die taxi hadden we ook zo geregeld, koffer op het dak, en onder luid getoeter gingen we naar onze Hostel. Onderweg wist ik niet goed waar ik moest kijken, er was zoveel te zien! Van riksha´s tot BMW´s, van arme mensen die lichaamsdelen missen tot zakenmannetjes, van scooters die overal tussendoor schieten tot arme kinderen die gebruik maken van de files en met rozen langs de auto´s gaan om ze te verkopen en apen met roze vieze kontjes en baby aapjes op hun rug en buik.
De volgende dag werd duidelijk wat een gekkenhuis Delhi toch eigenlijk wel is. Het verkeer is een ramp! Auto´s toeteren CONSTANT, en dan is de reden daarvoor ver te zoeken. En mooie zebrapaden zijn er wel, maar hebben totaal geen functie, want geen enkele auto stopt. Onze tactiek was dan ook om te wachten op locals, die er trouwens ook mee moeite hadden, maar toch wat meer durfden dan ons en hun hand opstaken en overstaken, soms met wat pauzes omdat een auto dus niet stopt dan. Het lijkt alsof er toch een soort van communicatie tussen de persoon die oversteekt en de chauffeur is, want voor mij is het niet te voorspellen of auto´s stoppen of doorrijden en is het dus een grote gok om over te steken, terwijl de Indiers er wel meer grip op leken te hebben. Mede daardoor duurde onze trip naar het Nationaal Museum dus best lang, terwijl het helemaal niet zo ver was. Maar het duurde ook lang omdat je duuzend keer gevraagd werd of je met hun riksha mee wilde. `s Avonds hadden we afgesproken met onze supervisors van Maastricht University, wat heel gezellig en handig was. Daarmee hebben we ook de prachtige Lodhi garden bezocht, wat heerlijk rustig is, in dat chaotische Delhi.
Zaterdag mochten we meer mee, en toen hebben we Old Delhi bezocht. Ze waarschuwden ons dat dit heel anders was dan het deel waar wij met onze hostel zaten. Dat bleek inderdaad zo te zijn, erg indrukwekkend was het, want daar was de armoede toch ook wel heel duidelijk te zien. Daarna hebben we een hele mooie moskee en het gigantische Red Fort bezocht, waaromheen een grote tuin lag. ´s Middags zijn we naar Khan Market geweest, waar je prachtige Indische spullen kan kopen en `s avonds had ik een afspraak met een van mijn supervisors van de Indian Institute of Public Health, waar ik dus 4 maanden stage ga lopen. Natuurlijk meer dan een uur te laat uiteindelijk, maar hij was heel aardig en hij had het gelijk over een paar projecten waar ik aan mee kon werken. Aangezien mijn onderwerp van mijn bachelor scriptie ´mental health´ is, was hij heel blij met mij, omdat er normaal niet veel mensen zijn die in dit onderwerp geinteresseerd zijn. Hij nodigde me uit om naar een andere regio (Madya Pradesh) van India te komen voor twee weken, zodat ik het daar ook eens kan zien en daar ook mee kan werken. Dat ga ik binnenkort dus bespreken met mijn supervisors hier.
De volgende ochtend ben ik met een ander meisje van Maastricht naar Little Tibet gegaan, helemaal in het noorden van Delhi. We hebben de metro ook maar eens geprobeerd, wat een goede ervaring was. Het systeem is erg duidelijk en er waren aparte ´women only´ coupes, wat toch wel heel fijn is! Niemand scheen Little Tibet te kennen toen we daar aankwamen, en hoewel het niet de bedoeling was, belandden we in zo´n fietsriksha, wat toch niet zo fijn was. En dan heb ik het niet over de deuken in de weg en het gevaarlijke verkeer, maar meer over het gevoel waarmee je zo´n riskha zit. Die man fietst zich helemaal kapot en moet als het omhoog gaat zelfs even afstappen, waardoor je het gevoel hebt dat je net zo goed zou kunnen lopen. Natuurlijk zijn zij gewoon blij dat ze werk hebben, maar ik ga de fietsriksha als vervoersmiddel toch wel een tijdje vermijden denk ik. Na een stuk de verkeerde kant te zijn opgereden, kwamen we uiteindelijk bij Little Tibet aan. Het was een soort van markt, met 2 tempels in het midden en aan het uiteinde een tuin met veel Tibetaanse vlaggetjes overal. Dat stuk was heel anders dan de andere stukken van Delhi, en erg mooi. ´s Middags hebben we Humayan Tomb bezocht, een van de best bewaarde ´tombs´ van vroeger, met een prachtige tuin eromheen, wat weer lekker rustig was. Rondom de metro hadden we wel wat last van vele Indische mannen die je maar al te graag de weg willen wijzen. Soms is dat fijn en willen ze er echt niks voor hebben, maar sommige blijven wel erg lang aan je plakken, en dat wil je dan ook weer niet hebben. Lastig in te schatten en op te reageren. Voordat we naar Deelhi Haat gingen (een Indische markt, met een hele leuke sfeer, en niet te druk, doordat je een klein beetje entree moet betalen), werden we nog aangevallen door een aantal straatarme kinderen die met een dode, hele grote buizerd aan het spelen waren. Met 1 kind dat aan mijn arm aan het trekken was en 1 kind dat mijn been vastgreep, was het erg moeilijk om weg te komen, en kon ik de dode vogel die de kinderen op mijn rug hadden gegooid niet echt van me afschudden. Gelukkig kwam een buschauffeur ons helpen. Dit was nou niet echt een leuke belevenis namelijk. `s Avonds waren we uitgenodigd om bij onze supervisors te eten, wat ook heel fijn was. Samengevat: een aantal drukke dagen, vol indrukken dus!
Op maandag was het tijd om naar Hyderabad te vliegen, waar ik dus stage ga lopen bij het Indian Institute of Public Health. Ik verblijf in de Hostel die daarbij hoort, waar ik een best ruime, mooie kamer heb. Jammer genoeg nog geen internet, wat wel zonde is voor in de avond. Maar tot nu toe heb ik nog genoeg te doen ´s avonds en overdag ook, dus dat komt wel goed. De buurt is ook wel goed, alleen vind ik het wel moeilijk om om te gaan met de tegenstrijdigheden hier. Jij zit dan in een mooi, prima hostel, en als je de hoek om gaat aan de ene kant kom je een 5 sterren hotel tegen, terwijl je om de andere hoek een soort van sloppenwijken ziet, met tenten en vrouwen die in het vuilnis naar iets te eten zoeken. Natuurlijk wist ik dit ook van te voren, maar om er echt midden in te zitten en dit van zo dichtbij mee te maken is toch iets waar je heel erg aan moet wennen, en ook wel moeilijk soms. Dat moet ik wat tijd geven denk ik. Verder vind ik het tot nu toe een prachtig land, met meestal hele gastvrije, behulpzame, lieve mensen!
Met een afspraak met mijn supervisor pas morgen gepland, heb ik vandaag op het Institute dus niet veel te doen. Wel ben ik net uitgenodigd om een soort van workshop bij te wonen, dat gaat over adolescent health, dus ik denk dat ik daar maar naartoe ga, kan vast interessant zijn. Aangezien het in de lokale taal gegeven wordt, zal ik er niet veel van snappen, maar het is ook een mooie kans om wat meer van de stad te zien. Verder ben ik aan het proberen een Indische SIM kaart te regelen en portable Internet voor in het Hostel. Volgens mij kan dit wel even duren haha ;).
Ben benieuwd naar het plan voor komende tijd!
Sorry voor de lengte van deze blog, de rest zal niet zo lang zijn!
Maar daar gaat het nu dus niet meer om, want ik ben in Delhi geweest! Na een goeie vlucht van Air India, waar ik om de 3 uur ongeveer wakker werd gemaakt om te eten, kwamen we aan op het vliegveld in Delhi. Hoppaa, nog 5x je paspoort laten zien en bagage ophalen en op naar de taxi. Waar we ons voorbereid hadden op een gekkenhuis, viel het ons goed mee. Die taxi hadden we ook zo geregeld, koffer op het dak, en onder luid getoeter gingen we naar onze Hostel. Onderweg wist ik niet goed waar ik moest kijken, er was zoveel te zien! Van riksha´s tot BMW´s, van arme mensen die lichaamsdelen missen tot zakenmannetjes, van scooters die overal tussendoor schieten tot arme kinderen die gebruik maken van de files en met rozen langs de auto´s gaan om ze te verkopen en apen met roze vieze kontjes en baby aapjes op hun rug en buik.
De volgende dag werd duidelijk wat een gekkenhuis Delhi toch eigenlijk wel is. Het verkeer is een ramp! Auto´s toeteren CONSTANT, en dan is de reden daarvoor ver te zoeken. En mooie zebrapaden zijn er wel, maar hebben totaal geen functie, want geen enkele auto stopt. Onze tactiek was dan ook om te wachten op locals, die er trouwens ook mee moeite hadden, maar toch wat meer durfden dan ons en hun hand opstaken en overstaken, soms met wat pauzes omdat een auto dus niet stopt dan. Het lijkt alsof er toch een soort van communicatie tussen de persoon die oversteekt en de chauffeur is, want voor mij is het niet te voorspellen of auto´s stoppen of doorrijden en is het dus een grote gok om over te steken, terwijl de Indiers er wel meer grip op leken te hebben. Mede daardoor duurde onze trip naar het Nationaal Museum dus best lang, terwijl het helemaal niet zo ver was. Maar het duurde ook lang omdat je duuzend keer gevraagd werd of je met hun riksha mee wilde. `s Avonds hadden we afgesproken met onze supervisors van Maastricht University, wat heel gezellig en handig was. Daarmee hebben we ook de prachtige Lodhi garden bezocht, wat heerlijk rustig is, in dat chaotische Delhi.
Zaterdag mochten we meer mee, en toen hebben we Old Delhi bezocht. Ze waarschuwden ons dat dit heel anders was dan het deel waar wij met onze hostel zaten. Dat bleek inderdaad zo te zijn, erg indrukwekkend was het, want daar was de armoede toch ook wel heel duidelijk te zien. Daarna hebben we een hele mooie moskee en het gigantische Red Fort bezocht, waaromheen een grote tuin lag. ´s Middags zijn we naar Khan Market geweest, waar je prachtige Indische spullen kan kopen en `s avonds had ik een afspraak met een van mijn supervisors van de Indian Institute of Public Health, waar ik dus 4 maanden stage ga lopen. Natuurlijk meer dan een uur te laat uiteindelijk, maar hij was heel aardig en hij had het gelijk over een paar projecten waar ik aan mee kon werken. Aangezien mijn onderwerp van mijn bachelor scriptie ´mental health´ is, was hij heel blij met mij, omdat er normaal niet veel mensen zijn die in dit onderwerp geinteresseerd zijn. Hij nodigde me uit om naar een andere regio (Madya Pradesh) van India te komen voor twee weken, zodat ik het daar ook eens kan zien en daar ook mee kan werken. Dat ga ik binnenkort dus bespreken met mijn supervisors hier.
De volgende ochtend ben ik met een ander meisje van Maastricht naar Little Tibet gegaan, helemaal in het noorden van Delhi. We hebben de metro ook maar eens geprobeerd, wat een goede ervaring was. Het systeem is erg duidelijk en er waren aparte ´women only´ coupes, wat toch wel heel fijn is! Niemand scheen Little Tibet te kennen toen we daar aankwamen, en hoewel het niet de bedoeling was, belandden we in zo´n fietsriksha, wat toch niet zo fijn was. En dan heb ik het niet over de deuken in de weg en het gevaarlijke verkeer, maar meer over het gevoel waarmee je zo´n riskha zit. Die man fietst zich helemaal kapot en moet als het omhoog gaat zelfs even afstappen, waardoor je het gevoel hebt dat je net zo goed zou kunnen lopen. Natuurlijk zijn zij gewoon blij dat ze werk hebben, maar ik ga de fietsriksha als vervoersmiddel toch wel een tijdje vermijden denk ik. Na een stuk de verkeerde kant te zijn opgereden, kwamen we uiteindelijk bij Little Tibet aan. Het was een soort van markt, met 2 tempels in het midden en aan het uiteinde een tuin met veel Tibetaanse vlaggetjes overal. Dat stuk was heel anders dan de andere stukken van Delhi, en erg mooi. ´s Middags hebben we Humayan Tomb bezocht, een van de best bewaarde ´tombs´ van vroeger, met een prachtige tuin eromheen, wat weer lekker rustig was. Rondom de metro hadden we wel wat last van vele Indische mannen die je maar al te graag de weg willen wijzen. Soms is dat fijn en willen ze er echt niks voor hebben, maar sommige blijven wel erg lang aan je plakken, en dat wil je dan ook weer niet hebben. Lastig in te schatten en op te reageren. Voordat we naar Deelhi Haat gingen (een Indische markt, met een hele leuke sfeer, en niet te druk, doordat je een klein beetje entree moet betalen), werden we nog aangevallen door een aantal straatarme kinderen die met een dode, hele grote buizerd aan het spelen waren. Met 1 kind dat aan mijn arm aan het trekken was en 1 kind dat mijn been vastgreep, was het erg moeilijk om weg te komen, en kon ik de dode vogel die de kinderen op mijn rug hadden gegooid niet echt van me afschudden. Gelukkig kwam een buschauffeur ons helpen. Dit was nou niet echt een leuke belevenis namelijk. `s Avonds waren we uitgenodigd om bij onze supervisors te eten, wat ook heel fijn was. Samengevat: een aantal drukke dagen, vol indrukken dus!
Op maandag was het tijd om naar Hyderabad te vliegen, waar ik dus stage ga lopen bij het Indian Institute of Public Health. Ik verblijf in de Hostel die daarbij hoort, waar ik een best ruime, mooie kamer heb. Jammer genoeg nog geen internet, wat wel zonde is voor in de avond. Maar tot nu toe heb ik nog genoeg te doen ´s avonds en overdag ook, dus dat komt wel goed. De buurt is ook wel goed, alleen vind ik het wel moeilijk om om te gaan met de tegenstrijdigheden hier. Jij zit dan in een mooi, prima hostel, en als je de hoek om gaat aan de ene kant kom je een 5 sterren hotel tegen, terwijl je om de andere hoek een soort van sloppenwijken ziet, met tenten en vrouwen die in het vuilnis naar iets te eten zoeken. Natuurlijk wist ik dit ook van te voren, maar om er echt midden in te zitten en dit van zo dichtbij mee te maken is toch iets waar je heel erg aan moet wennen, en ook wel moeilijk soms. Dat moet ik wat tijd geven denk ik. Verder vind ik het tot nu toe een prachtig land, met meestal hele gastvrije, behulpzame, lieve mensen!
Met een afspraak met mijn supervisor pas morgen gepland, heb ik vandaag op het Institute dus niet veel te doen. Wel ben ik net uitgenodigd om een soort van workshop bij te wonen, dat gaat over adolescent health, dus ik denk dat ik daar maar naartoe ga, kan vast interessant zijn. Aangezien het in de lokale taal gegeven wordt, zal ik er niet veel van snappen, maar het is ook een mooie kans om wat meer van de stad te zien. Verder ben ik aan het proberen een Indische SIM kaart te regelen en portable Internet voor in het Hostel. Volgens mij kan dit wel even duren haha ;).
Ben benieuwd naar het plan voor komende tijd!
Sorry voor de lengte van deze blog, de rest zal niet zo lang zijn!
-
05 Februari 2013 - 07:42
Anouk:
Heerlijk om je zo te kunnen volgen nichie...je gaat heeeeeeel wat ervaringen rijker zijn straks:-) Geniet, succes en take care....ik blijf je volgen ;-) XXx -
05 Februari 2013 - 08:43
Gertie:
Leuk om te lezen Indianniee :) (haha goed verzonnen)
Veel indrukken zo te zien!
Ik hoop snel meer te lezen ;).
Koesjaaaah <3 -
05 Februari 2013 - 10:04
Marjolein:
Haai Aski! leuk om weeral (:D) wat van je te horen! Klinkt allemaal lekker spannend, maar dat je die fietsriksha nou niet eens even hebt aangeboden om het fietsen over te nemen zo berg op, dat valt me toch een beetje tegen ;)
Geniet er van!xxx -
05 Februari 2013 - 10:09
Riii:
Anksieee, zulke ervaringen en nog maar zo kort in India!
Gelukkig is je hostel prima en je hebt nog even om je internet te regelen.
Heel veel success <3 -
05 Februari 2013 - 10:30
Kelly:
Wouw anne! Wat een verhalen al! Erg leuk om te lezen, ben al benieuwd naar de volgende!
Heel veel succes met je staga en geniet ervan he!
Xxx! -
05 Februari 2013 - 12:35
Ank:
He Anne! Goed bezig meiske! Heel leuk om je blog te lezen! Je zit er toch maar mooi hé! Maak er een prachtige India-tijd van, hoor!! x en een pootje van Kyra en Misa -
05 Februari 2013 - 13:53
Reinie:
Annnieee!
Leuke verhalen hoor, je maakt zo meer avonturen mee dan ik dacht. Zorg maar dat je zoveel mogelijk te zien krijgt van India! Echt leuk dat je dan ook nog naar een andere regio kan om rond te kijken.
Heel veel liefs uit Kopenhagen! xxx -
07 Februari 2013 - 10:33
Bientje:
Wow Anne wat een verhaal zeg! Moest er echt even voor gaan zitten hoor.
Je bent al een echte pro-journalist vind ik.
Ik volg je op de voet. Als een ware Anskifanski.
Jeroen en ik supertrots op jou!!! XXXX -
09 Februari 2013 - 21:45
Mieke Stroucken:
Hoi Anne.
Prachtig om dit herkenbare verhaal over je 1e indrukken te lezen! Wij zijn in 2002 Tom gaan bezoeken toen hij voor zijn studie in Tamil Nadu zat en hebben daar gereisd.Ook Kerala bezocht! Allebei aanraders!
In2 007 ben ik ( in 4 maanden reistijd) vanaf Ladakh, naar Dehli, Varnasi, Rajastan weer naar het zuiden gevlogen. Heb een ander deel van Tamil Nadu gezien en de provincie Karnataka met een uitstap naar Hyderabad, waar jij nu zit. Je zult merken dat je iedere dag weer heftige indrukken krijgt te verwerken. Ik vind India het meest onbegrijpelijke land waar ik ooit ben geweest. Tips: Kerala is dus prachtig en ik was weg van de tempels in Zuid India.
Vind het geweldig je blog te lezen! Wens je heel veel succes met je stage en verheug me nu alweer op je volgende bericht!!
Groetjes Mieke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
